جعفر امیری‌پریان؛ عضو
هیئت‌علمی دانشگاه بوعلی‌سینا در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی
نخبگان با اشاره به نقش مثبت طرح شهید احمدی‌روشن در نهادینه کردن فرهنگ
کار گروهی در جامعة علمی، گفت: این طرح توانست فرصتی مغتنم برای دانشجویان
علاقه‌مند به پروژه‌های واقعی فراهم کند.

وی افزود: در قالب این
طرح، دانشجو می‌تواند دانسته‌ها و داشته‌های نظری خود را در قالب یک پروژه‌
واقعی به صورت هدفمند به کار بگیرد و در طول انجام آن نیز به توانمندی
لازم در ابعاد عملی علم برسد.

امیری‌پریان ادامه داد:
در دنیای امروز هیچ پروژة واقعی را نمی‌توان به صورت تک‌رشته‌ای تعریف کرد
چراکه برای حل آن نیاز به چندین رشته و تحقیقات بین‌رشته‌ای است. می‌توان
ادعا کرد که امروزه رشتة مطلق وجود ندارد و هیچ تخصصی به تنهایی نمی‌تواند
هیچ مشکل و معضلی را از جامعه رفع کند.

 استاد خبرة پنجمین دورة
طرح شهید احمدی‌روشن تصریح کرد: در برخی موارد نیاز است متخصص زیست‌شناسی
در یک پروژة با محوریت الکترونیک حضور فعال داشته باشد؛ این حضور گرچه در
برخی موارد تضارب آرا ایجاد می‌کند اما همین تفاوت در نظرها است که نتیجه
را واقعی و کاربردی خواهد کرد.

این محقق بیوسیستم با
اشاره به دشواری‌های مدیریت هسته‌های نخبگانی مسئله‌‌محور، خاطرنشان کرد:
مدیر هسته باید ویژگی‌های روانی خاصی داشته باشد که بتواند مجموعه‌ای از
چند تخصص را اداره کند؛ از سوی دیگر، این فرد باید تجربة کار پژوهشی در
ابعاد واقعی را نیز در کارنامة خود ببیند؛ باید دانست هر محقق شاخصی،
الزاماً یک مدیر خوب برای هستة نخبگانی نیست.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه بوعلی‌سینا خاطرنشان کرد: بسیاری از پروژه‌‎ها
و تحقیقات دانشگاهی وهم و خیال هستند و عملاً هیچ کاربردی در دنیای واقعی و
جامعة بومی ندارد و هیچ دردی را دوا نمی‌کنند؛ این در حالیست که در دنیای
واقعی نیازها و مشکلاتی وجود دارد که بدون تحقیق و پژوهش نمی‌توان آنها را
رفع کرد. در چنین شرایطی حضور اساتید خبره که تجربة کار تحقیقاتی در فضای
واقعی جامعه را دارند و تشکیل هسته‌های مسئله‌محور، می‌تواند راه‌گشا
باشد. 

امیری‌پریان در پایان
یادآور شد: متأسفانه علی‌رغم همة تمهیدات اندیشیده شده، در این دوره البته
به دلیل شیوع همه‌گیری کرونا و ممنوعیت‌های اعمالی، روند فعالیت برخی از
پروژ‌ه‌ها خاصه آنهایی که نیاز به آزمایشگاه و کارگاه داشتند، دچار اختلال
شد.